با سلام
بالاخره هر کاری آغازی داشته و طبیعتا بایستی پایانی نیز داشته باشد و چه بهتر آنکه پایان کار بصورت ارادی و زمابندی شده حادث شود که البته برای ما نسبت به این وبلاگ اینگونه واقع نگردید .
اصولا هدف از ورود به دنیای وبلاگ نویسی برای ما در درجه اول ترویج و انتشار مطالبی در راستای اندیشه های مثبت اندیشی و ترقی خواهانه بود زیرا ، سخن و فکر خوب را نباید در سینه مدفون نمود اما ، در راستای حصول این مساله طبیعتا بایستی مقدماتی نیز فراهم گردد ؛ اما ، گذری کوتاه بر مطالب اخیر وبلاگ نشانگر آن است که بیشتر مطالب از وبلاگ های دیگر به عاریت گرفته شده و در واقع این محل جایگاهی برای پخش مطالب تولید شده توسط دیگران گردیده است و آنچه بایستی مطرح شود به دلیل عدم وجود فضای مناسب که از سرنوشت افرادی مانند مرحوم ستار بهشتی و دیگران فعالان قابل پیش بینی است بلکل فراموش گردد .
مساله دومی که شایان توجه است ، اهمیت وارونه زمان و وقت است که بنظر می رسد هر چه انسان جلوتر می رود به دلیل وسعت یافتن دایره فعالیت ها ، نیازمند زمان بیشتری می باشد و در هنگامی که فقط 24 ساعت در هر شبانه روز برای ما وضع شده آیا معقولانه است که حدود چهل و پنج دقیقه آن را به وبلاگ نویسی اختصاص دهیم در حالی که اگر همین خرده دقایق یک سال عمرمان را صرف یادگیری زبان خارجی دیگری همچون فرانسه می کردیم ، یقیقنا فی الحال در سطح قابل قبول تری می بودیم . اما خوب حسرت گذشته را نباید خورد و باید برای آینده ها برنامه ریزی داشت ، بر این اساس تصمیم گرفتیم در یک اقدام شایسته تقدیر ، مساله وبلاگ نویسی را رها داشته و در نتیجه این آخرین پستی است که منتشر می نمائیم. امیدوارم که فعالان این عرصه نیز بتوانند مسیر درست و مناسب را با توجه بوضعیت خودشان انتخاب و استمرار ببخشند .
موفق باشید
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.