برخی افراد علاقه مند هستند که تنها مطالب دیگران را بخوانند ، و برخی دیگر علاقه مند هستند که بعلاوه خواندن مطالب دیگران ، موضوعاتی نیز تحت نگارش دهند ، و البته برخی افراد هم هستند که بدون خوانده مطالب علاقه مند به گرفتن ایراد از مطالب می باشند ؛ که امیدارم شما نبوده باشید و یا نصیب شما نیز نگردند .

اما مشکل که باعث گشته به نگارش این پست بپردازیم ، به نوعی ریشه در متن بالا دارد به طوریکه برخی افراد که تصمیم می گیرند اقدام به نگارش مطالبی بنماید ، پس از جستجوی یک موضوع و تهیه یک مطلب که معمولا با مشکلات خاص خود همراه است ، حال باید چه کرد ؟ اگر این مقاله به درخواست مرکز خاصی بوده و یا به تحت ضوابط آموزشی بوده باشد و برای ارائه به یک کلاس یا استاد باشد خوب مشکل چندانی وجود ندارد  ، اما مشکل وقتی بروز می یابد که این مقاله از سر ذوق شخصی شما بوده و اصولا جز قلم زنی و ورود به عرصه عملی پژوهشی هدف دیگری را دنبال نمی نمایید ، حال با این وضع چه می توان کرد ؟

از راههای که به ذهن می رسد ، می توان به صورت کلی موارد ذیل را بیان داشت . در ابتدا باید از خود پرسید که به طور کلی هدف شما از نگارش مقاله تنها نگارش آن بوده است و اکنون به هدف خود رسیده اید دیگر چه نیازی به مطالعه آن توسط دیگران دارید ؟ این موضوع از حیث تدقیق در هدف اولیه موضوعی درست به نظر می رسد اما همین مقاله نگاشته شده لزوما بایستی برای ارزیابی و اصطلاحا حلاجی قطعا مورد توجه دیگران نیز قرار گیرد و زیرا کمتر کسی یافت می شود که بتواند از آثار خود ایراد بگیرد .

راه دیگر انتشار آنها در اینترنت است ، که البته ایده خوبی است ولی باید دانست که این عمل هر چند می تواند مقاله شما را مورد ترویج قرار دهد اما نمی تواند در مورد ارزیابی قرار گرفتن آن مفید باشد زیرا غالبا نگرش جامعه علمی کشورمان به مطالب فارسی موجود در اینترنت ، به عنوان موضوعات غیر علمی و غالبا سطحی است که دارای بار علمی نبوده و حتی نیازی به ارزیابی علمی را نیز ندارند . بعلاوه اینکه اصولا مقاله شما هر چند باهدف ترویج آگاهی نگاشته شده اما ضرورتا مخلوق شماست و وجود رابطه مالکیتی شما بر آن کتمان ناپذیر است ، بر این اساس نباید این اثر شما بدون رعایت قوانین مربوط به کپی رایت مورد ترویج قرار گیرد و یا اینکه به نام کسی دیگر مورد انتشار واقع شود . که متاسفانه به دلیل ضعف های قانونی و بیشتر فرهنگی در کشورمان  انتشار مقاله در اینترنت عملا راه سرقت علمی آنرا هموار می سازد .

راه دیگر که به عنوان گزینه قابل توجه می توان بیان داشت ، چاپ آن مقاله در مجلات معتبر داخلی است ، اما تا وقتی انسان متقاضی وارد پروسه چاپ نگردد ، نمی داند که یافتن اینگونه مجلات و ارسال درخواست به این مجلات که هریک شیوه خاص خود را برای فرمت و ارسال مقاله تنظیم نموده اند چه فرآیند دشواری است ، تازه پس از یافتن این مجلات آیا مسئولین مقاله شما را می پذیرند یا خیر ؟ و یا اینکه آیا شما در میان آن نشریه آشنایی دارید که بتواند سفارش شما را بنمایند ؟ و اینکه اصولا آیا مقاله شما با سیاست هایی که هر مجله به دنبال ترویج آن بوده و یا خطی قرمزی های که گاها به آنها دیکته شده بر آن مجله که بسیار هم متغییر هستند هماهنگی دارد یا خیر ؟ . در نتیجه در این وضعیت شما بایستی بجای نگارش مقالات بر اساس علائق خود اقدام به نگارش مقاله بر اساس سر فصل ها و اهداف آن مجلات بنمایید ،  که به صورت کلی نمی تواند موضوع جالبی به نظر برسد .

حال با این وجود چه باید کرد ؟ خوب بهترین گزینه که البته سخترین آن نیز هست انتشار مقاله به زبان انگلیسی و ارسال آن به مجلات دارای رتبه آی اس آی می باشد . این حرکت دارای آثار متعددی است که غالب پژوهشگران و محقیقین داخلی از وجود آن آگاهند . اما اگر به صورت خلاصه بخواهیم آثار آن را در یک جمله بیان داریم ، می توانیم گفت که انتشار مقاله در این روش مساوی است با ورود شما به عرصه محققیق فراملی .

هر چند که این حرکت سخت و دشوار می باشد زیرا شما باید در پارامترهایی مانند زبان انگلیسی و بحث های روز به تخصص قابل توجهی دست یابد اما رویه هم رفته جدالی است که به زحمت آن می ارزد ، و در وهله اول به خود پیشنهاد می کنم که از حرکت به این سو غافل نشوم و به شما مخاطب محترم نیز توصیه می نمایم در صورت تمایل به ورود به رقابتی با بازیگران فراملی از توجه به این قضیه غافل نشوید .

موفق باشید .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: