تبادل
لینک هوشمند
در ابتدا بایستی کمی به وضعیت جاری مقوله ازدواج در جامعه ایرانی نگریست ، به طور کلی امروزه با وجود تغییرات عمیق جایگاه های زن و مرد در سطح جامعه و تغییرات در روحیات ، علائق و اهداف و نوع نگرش برای زندگی مشترک بحث روش همسر گزینی کمتر به تناسب آن موراد تغییر یافته است . زیرا عمده علت های جدایی زوجین در دادگاه ریشه در مسائلی چون عدم شناخت طرفین از یکدیگر داشته ، که تا حدی می توان این شناخت را عمق بخشید . اما وجود این قضیه یعنی ضرورت تعمیق شناخت خبر از وجود یک نیاز را می دهد و در راستای برطرف سازی آن مباحثی چون آشنایی پیش از ازدواج طرفین ضرورت می یابد . این مساله که همانند تمام مسائل اجتماعی یک ابزار دو بعدی است ( یعنی هم می توان به طور ناصحیح و هم می توان به طور صحیح از ان استفاده نمود . ) ضرورت وجود راهکارهایی عملی را برای ایجاد زمینه آشنایی توجیه می نماید . صرف نظر از این ضرورت عملی ، بحث ضرورت منطقی و دهنی نیز دلیل موجهی است زیرا ازدواج در نظام سنتی توام با عوارض و مشکلاتی همراه بوده که باتوجه به وضعیت فعلی فرمول های سابق کاریی خود را از دست داده اند در نتیجه بنظر می رسد با توجه به اینکه افراد ( زن و مرد ) دارای نگرش های خاصی فردیی هستند ضروری است طرفین قبل از اقدام به تشکیل خانواده ، با این مسائل دورنی که نوعا ریشه در شخصییات و عوالم ذهنی طرفین دارد آشنایی اجمالیی داشته باشند. بغیر از ضرورت عملی بحث ضرورت منطقی نیز قابل توجیه است ، البته شاید بتوان گفت که بر اساس همان ضرورت عملی که جامعه نیز به آن پی برده است و عملا امروزه کمتر ازدواجی بدون آشنایی قبلی و تنها با نظام سنتی در ان بوقوع می یابند . از جنبه عملی همین نکات که نمایانگر نیاز جامعه فعلی به این نوع سایت ها ست در ابتدا و ورود به روش اجرایی دچار مشکل می گردد ، زیرا در جامعه فعلی که عموما روابط میان زن و مرد تنها در چهارچوب های خاصی تعریف شده و معاشرت اجتماعی میان افراد با جنسیت مخالف گاها به عنوان تابو قلمداد می گردد ، چگونه می توان به صورت عملی در بحث آشنایی قبل از ازدواج وارد شد ، به طوریکه بدون ایجاد هنجار شکنی عمومی که غالبا منجر به متزلزل شدن رفتار ها می گردد بتوان این ضرورت را بنیان گذاری نمود ؟
صرفنظر از فعالیت های فرهنگی کلان از جمله گزینه های مناسب قابل بررسی ،پیگیری این موضوعات از طریق اینترنت می باشد ، بدین صورت که سایت هایی در اینترنت بتوانندبه صورت تخصصی به ورود در این موضوع بپردازند و با مشورت از صاحب نظران و اهالی فن در موضوع مختلف امنیت اطلاعاتی و جامعه شناسی به تاسیس مکان هایی که قادر باشند با حفظ حریم خصوصی کاربران به معرفی آنان به علاقه مندان بپردازند .
هر چند که در عمل تاسیس این مکان ها اکنون به صورت واقعی مورد اجر قرار گرفته است ، اما شائبه هایی را برای فعالیت های سایت های فعلی بنظر می رسد ، که از جمله این موارد بحث ورود افراد خصوصی به اینگونه مسائل خاص است یعنی عده ای به هر حال با هر نیت و انگیزه ای در وضعیت فعلی سایت ها و مکان هایی را اقدام به تاسیس قرار داده اند که فعالیتهایی در زمینه همسر یابی پرداخته و به واسطه نوع این فعالیت ها قادرند در مورد مسائل مربوط به حریم خصوصی اشخاص متقاضی نیز وارد گردند و حتی نوعا از پیام های رد و بدل شده میان متقاضیان و علاقه مند آگاه شوند . هر چند قاعدتا برپا کنندگان اینگونه سایت ها به دلیل حفظ دستاوردهای سایت خود طبیعی است تا حدودی ماذون برای نظارت و ورود به این حریم ها باشند ، اما مشکلی وقتی تشدید می گردد که نهادهای نظارتی عام کشور و نهادهای رسمی از عدم اعطای هیچ گونه مجوزی به این سایت های خبر می دهند ، که در نتیحه سئوال اصلی در اینجا بوجود می اید که با توجه به وجود نیاز جامعه در این زمینه چه کسی وظیفه ورود به این قضایا و تسهیل و بنیان گذاری روش های جدید برای همسر گزینی را داراست ؟
پاسخ این سئوال چندان دشوار نیست زیرا اصولا از جمله نهادهای عام موظف به خدمت به جامعه نهادهای حاکمیتی هستند ، یعنی بدنه حاکمیتی کشور که ید طولایی در توجه به موضوعات متنوع داخلی و بین المللی و وضعیت جامعه و جوانان در کشورهای مختلف را دار می باشد ! می تواند با ورود به این موضوعات خود به بحث بنیان سازی برای جهت دهی متقاضیان ازدواج در سطح جامعه بپردازد . که طبیعا نظارتی دقیق تر بر این مراکز داشته و حتی بدون دریافت هزینه های ریالی و صرفا از محل بودجه های عمومی کشور ، شائبه دکان بودن و کسب انتفاع اقتصادی در این مراکز فعلی را نیز بزدایند . البته در بیان سطح اهمیت این موضوع بنظر نمی رسد که کمتر از مباحث روز مورد توجه نهادهای حاکمیتی مانند حجاب زنان و مبارزه با ماهواره نباشد
اما صرف نظر از مطالب بالا که به نوعی با مثبت اندیشی و پذیرش ضمنی وجود نیاز به این مراکز بالاخص توسط فن آوری های نوین مانند اینترنت همراه بود ، ضرورت طرح مسائلی از زاویه ای دیگر نیز لازم به نظر می رسد ، از جمله این مسائل بحث تردید جامعه و بالاخص عده ای از آقایان به بانوانی است که در اینگونه مراکز آمادگی و مشخصات خود را بیان می دارند و با نگاهی توام با سوء نیت به حاضرین در این سایت ها می نگرند و انتظار دارند که افراد مقابل برای ازدواج حاضر در این مراکز ( البته بدون وجود دلیل عینی و واقعی ) عصاره زنان ملت بوده باشند و خودشان نیز به عنوان برترین مردان ایران ، در یافتن بهترین کیس موجود در این سرزیمن از طریق این سایت ها موفق باشند غافل آنکه وجود این دید اساسا اشتباه ، نه تنها در اینگونه سیستم جدید همسریابی بلکه در سیستم ازدواج سنتی نیز قابل اعمال نیست .
مساله دیگر قابل ذکر در اینگونه سایت ها بحث تردید های متعدد موجود از جانب بانوان گرامی است که غالبا در بحث یافتن فرد مناسب ، زمینه مورد نظر برای آشنایی با وی ، طی مدت زمانی متقتضی در روند آشنایی و ایجاد برنامه های خاصی مدنظره و در نهایت تصمیم گیری نهایی ، حتی با کمک این گونه سایت ها که به صورتی مجازی به فعالیت می پردازند ، امری بسیار کند صورت می گیرد و گاها بدون دستیابی به نتیجه معین بنظر می رسد که ضروریست بانوان محترم با توجه به اینکه قرار است در آینده بتوانند با مردانی شناخته توسط خودشان زندگی کنند در ورود به این سایت و برنامه های مدنظر خود برای دستیابی به آشنایی تصمیمی محکم تر و استوارتری را اتخاذ بنماید ، زیرا از جمله مواردی که به نوعی منجر به وجود این جایگاه برای زنان فعلی این مملکت گردیده است همین تابو هایی که نسل در نسل به بانوان و دختران این مملکت ارث رسیده و انگار قرار نیست که نظام های غلط تغییر یابند .
بر این اساس در پایان به صورت کلی وجود این مراکز امری مهم و ضروری قلمداد می گردد که به دلیل اهمیت این مراکز شایسته است نهادهای حاکمیتی خود به طور مستقیم وارد اینگونه قضایا گردند و بجای انتقاد از افزایش سن ازدواج و افزایش وقوع طلاق در کشور به موراد پیشگیری کننده نیز توجه بنمایند .
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.